Plombowanie zębów to potoczne określenie dość często wykonywanego zabiegu stomatologicznego wdrażanego w ramach leczenia ubytków twardych tkanek zęba. Polega na zastosowaniu wypełnienia w miejscu defektu w zębie, do którego doszło pod wpływem np. próchnicy lub urazu.
Wskazanie do plombowania
Najważniejszym wskazaniem do wykonania zabiegów z zastosowaniem plomby jest uszkodzenie zęba powstałe w wyniku próchnicy lub uszkodzenia mechanicznego. To najczęstsze problemy, z jakimi zgłaszają się pacjenci do gabinetów stomatologicznych w celu wykonania wypełnień ubytków. W ramach leczenia dentysta najpierw ocenia stan uzębienia, następnie usuwa zdemineralizowaną tkankę zęba i plombuje go. Obecnie mamy do dyspozycji kilka różnych materiałów, czyli plomb, służących do uzupełnienia tzw. dziur w zębach. Najbardziej zaawansowane z nich, pod względem technologii i estetyki, to światłoutwardzalne materiały kompozytowe.
Przebieg zabiegu
Zabieg określany jako plombowanie składa się z dwóch podstawowych etapów. Na początku stomatolog dokładnie oczyszcza ubytek w zębie z próchnicy z zastosowaniem wysokoobrotowej turbiny zakończonej specjalnym wiertłem diamentowym. Jeśli próchnica nie jest zaawansowana, można usunąć ją przy pomocy piasku zawierającego tlenek glinu. Następnie konieczne jest szczelne wypełnienie ubytku materiałem światłoutwardzalnym, czyli plombą. Dentysta może korzystać przy tym z różnych narzędzi, w tym przede wszystkim z lup stomatologicznych, które znacznie ułatwiają leczenie za sprawą trzykrotnego powiększenia pola zabiegowego.
Podczas zabiegu plombowania bardzo ważne jest precyzyjne odtworzenie anatomicznego kształtu zęba zarówno w zakresie jego estetyki, jak i funkcjonalności. W tym celu stosowane są specjalistyczne systemy formówek oraz różnych materiałów światłoutwardzalnych.
Czy plombowanie boli?
To jedno z najczęstszych pytań zadawanych przez pacjentów, których czeka plombowanie. Trudno jednak na nie odpowiedzieć, ponieważ zabieg może, ale nie musi boleć. Jest to uzależnione w dużej mierze od rodzaju próchnicy oraz stopnia zaawansowania ubytku. Jeśli zmiana jest niewielka, jest duże prawdopodobieństwo, że podczas zabiegu odczuwamy tylko lekki dyskomfort. Przy leczeniu dużych zmian i ubytków wskazane jest zastosowanie znieczulenia (jeśli nie ma przeciwwskazań). Leczenie zachowawcze może być przeprowadzone ze znieczuleniem miejscowym – komputerowo za pomocą QuickSleepera bądź za pomocą karpuli wyposażonej w ultracienką igłę.
